Περί αντιπροσωπευτικότητας και μηχανισμών: «Γιατί δε βάζουν τη μάνα μου;»

Δημοσίευση του Κώστα Κρεμμύδα, στη στήλη «ΞΟΥΘΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΓΩΝΙΑ», την Κυριακή, 05 Σεπτεμβρίου 2010

Τα πολλά ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι των υπεύθυνων του εκλογικού σχεδιασμού [στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ] – πόσο υπεύθυνοι και ποιος σχεδιασμός; αλλά αυτό είναι άλλο θέμα – προσφέρονται για πολλαπλές αναγνώσεις: ευρύτητα του αριστερού πνεύματος, ή ένδεια της αριστεράς και καιροσκοπισμός της, έντονο ενδιαφέρον για την τοπική αυτοδιοίκηση, ή βαρετός μπελάς και πρέπει να ξεμπερδεύουμε, μειωμένα αντανακλαστικά για διαβλητά πρόσωπα, ή μήπως μεγαλοψυχία απέναντι σε κάθε καρυδιάς πασόκο (αρκεί για μια στιγμή να ψέλλισε κριτικά), ενδελεχής και σε βάθος σχεδιασμός υποψηφιοτήτων, ή η συνήθης άρπα κόλα κι όποιον πάρει ο χάρος… είναι μερικές από τις σκέψεις του νουνεχή πολίτη.
Κι όμως μονάχα το όνομα της μάνας μου δεν έπαιξε στη τόση ονοματολογία, παρότι διαθέτει όλα τα προσόντα: δεν φέρει το επώνυμο Αλαβάνου, δεν έγινε βουλευτής επειδή κάπου πέταξε ένα ακόντιο κάποτε, δεν έγραψε επιστημονικά συγγράμματα 1500 σελίδων (όταν τα βιβλία χρεώνονταν με τον όγκο τους), αντιγράφοντας από τα ΦΕΚ «Το νομοθετικό έργο πριν και μετά τη 18η Οκτωβρίου 1981», δεν αντάλλασσε κομπλιμέντα με τον Αυτιά, δεν έγινε μαϊντανός στα κανάλια, δεν εκμεταλλεύτηκε εργαζόμενους με φασόν μαζικές αγωγές, δεν υπήρξε ισόβια πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, δεν έγραψε τραγουδάκια (για να δίνει μετά δισέλιδες συνεντεύξεις ειρωνευόμενη κι από πάνω όσους βιάστηκαν να της δώσουν αξία).

Άλλωστε η μάνα μου είναι πολύ αξιοπρεπής για να χαρακτηρίσει «πλεκτάνες και συκοφαντίες» μια πρόταση (στις τόσες χιλιάδες) για το δήμο της Αθήνας. Διαθέτει παιδεία, μολονότι της γ’ δημοτικού, για ν’ αποκαλέσει «ανέραστους, μαντρόσκυλα και υστερικά πεκινουά», τους συνομιλητές της. Οικοκυρά ούσα δεν κινδυνεύει να εκτεθεί ή και να χάσει τη δουλειά της, ακόμα κι αν της γίνει πρόταση κι ύστερα ο πρόεδρος την αποσύρει…